Antena satelitarna DIPOL DPL-120 + zez [jasnoszara, RAL7035]

Antena satelitarna DPL-120 to profesjonalna antena satelitarna stalowa dedykowana do budowy antenowych instalacji zbiorowych w budynkach wielorodzinnych oraz wszędzie tam, gdzie niezbędne są wysoki poziom i dobra jakość sygnału na wejściu instalacji. Konstrukcja czaszy spełnia wszelkie wymagania polskich przepisów dotyczących sprzętu do budowy instalacji telekomunikacyjnych w budownictwie wielorodzinnym, w szczególności wytyczne rozporządzenia MTBiGM z 2012r.

W antenie satelitarnej DPL-120 czasza mocowana jest do talerza pośredniego za pomocą 6 śrub. Ten zaś mocowany jest na maszcie za pomocą uchwytu wykonanego z blachy stalowej o grubości 3,5 mm. Gwarantuje to stabilność kształtu czaszy i pewność mocowania nawet przy wietrze dochodzącym do 144 km/h. Antena zachowuje integralność nawet przy wietrze 216 km/h.

Antena wykonana jest ze stali galwanizowanej o grubości 0,8 mm, zabezpieczona powłoką cynkową o grubości 7 ~ 15 µm, malowana proszkowo (grubość farby 60 µm). Antena posiada 3-punktowe podparcie nośnika konwerterów, co pozwoliło uzyskać niezwykle stabilny system odbioru. Taka konstrukcja zapobiega drganiom konwerterów przy silnym wietrze gwarantując stabilny odbiór sygnału.

• antena dedykowana do antenowych instalacji zbiorowych,
• rozmiar: 120 cm (115x125 cm),
• uchwyt drugiego LNB w komplecie,
• zysk max. 42,1 dBi dla 12,75 GHz,
• kąt połowy mocy: 1,4 stopnia przy 12,75 GHz,
• 6-punktowe mocowanie czaszy do talerza pośredniego,
• spełnia normę odporności na wiatr IEC1114-2,
• antenę testowano w kąpieli solnej wg normy NBR 8094,
• czasza wykonana z blachy stalowej 0,8 mm ocynkowanej (7...15 µm), malowanej proszkowo (60 µm),
• stalowe mocowanie do masztu wykonane z blachy stalowej 3,5 mm,
• antenę należy zamocować do masztu stalowego o średnicy 50...60 mm,
• konwerter mocowany jest na uchwycie z dwoma dodatkowymi wspornikami.

Czasza przebadana została z jednym z europejskich instytutów pod kątem odporności na wiatr oraz na działanie negatywnych czynników środowiskowych. Wszystkie testy wykonano zgodnie z normą IEC 1114-2. Antena była badana dla 3 prędkości wiatru:

• dopuszczalna siła wiatru (72km/h=20m/s) - przy tej prędkości wiatru, charakterystyka odbiorcza anteny (siła oraz jakość) nie mogą ulec pogorszeniu bez zmiany jej kierunku. Typowa wartość redukcji wzmocnienia anteny wynosi 1 dB.
• maksymalna siła wiatru (144km/h=40m/s) - przy tej prędkości wiatru nie może wystąpić trwała degradacja badanej anteny. Konieczna może okazać się ponowna regulacja anteny w celu przywrócenia charakterystyki odbiorczej anteny (siła, jakość).
• niszcząca siła wiatru (216km/h=60m/s) - przy tej prędkości wiatru może nastąpić trwała degradacja odbiorczej badanej anteny. Ze względów bezpieczeństwa żadna część anteny nie może ulec mechanicznemu zniszczeniu (oderwaniu).

Odporność anteny na działanie czynników powodujących korozję elementów stalowych została sprawdzona zgodnie z normą NBR 8094 (badanie korozji powlekanych i niepowlekanych materiałów metalicznych wywołanej działaniem mgły solnej). Zgodnie z nią czasza oraz elementy nośne poddane zostały działaniu mgły solnej o stężeniu 5% w specjalnej komorze będącej w stanie symulować opad atmosferyczny. Testy trwały odpowiednio: 500 h dla czaszy i elementów montażowych oraz 750 h dla elementów łączących (śruby, nakrętki). Testy nie wykazały śladów korozji na żadnym z elementów.

Czasza anteny DPL-120 została ocynkowana na grubość 8,5 μm. Grubość ta została zweryfikowana poprzez zastosowanie metod testowych opisanych w normie NBR 7937.

Więcej na temat norm spełnianych przez antenę DPL-120 oraz sposobu przeprowadzania badań i uzyskanych wyników można przeczytać w publikacji Badanie wytrzymałościowe i korozyjne anten satelitarnych